خسته و پریشانم در غم تو گریانم

ازهمه گریزانم تا رهت ز تن جانم

توکه گفتی به پیش من بمان

چرا چنین نهان مرا به حال خود رها کردی

چرا ندیده ای که از غمت فرا رود به آسمان

چه گویمت مرا فدا کردی

مگرکه جان به لب رسد که یارم از نظر رود

چرا تو بی خبر زما رفتی

چه میشود عیان شوی مرا عزیز جان شوی

بگو چرا بگو کجا رفتی

دیده بر لبت دارم

در دل شب تارم

درغم تو بیمارم

تا دوباره برگردی

تا دوباره برگردی

به هر کرانه رفته ای به یک بهانه رفته ای

دلم نشانه رفته ای بجویمت ز بی نشان ها

دوباره پیش من بیا

ببین که میشودبه پا

نوای شورو نغمه ها به کوه و دشت و آسمان ها

ببین

که دلشکسته ام

بگوشه ای نشسته ام

بجز تو دل نبسته ام

دمی به پیش من عزیز جان بیا

زدیده خون شود روان

به یادت ای امید جان

ز چشم من مشو نهان

که در فراغ روی تو رسد خزان برای من

دیده بر رهت دارم

دردل شب تارم

درغم تو بیمارم

تادوباره برگردی

تادوباره برگردی........

دیگه از واژه ی سلام که آغاز زیباترین هاست میترسم از این کلمه که به بهترین شکل ادا میشه و به بدترین نحوبه پایان میرسه.

اما سلام میکنم از همین جا به تموم عاشقای دنیا به تموم دلتنگا و به حرمت عشق خودم به حرمت تنهایی تموم عاشقا و بی کسی شون

سلام میکنم سلام به همه به کدوم از شما هر کجای دنیا که هستین پشت هرسیستمی که نشستین تو هر خونه ای بالاشهرو پایین شهر

عاشق و غیر عاشق ،خوب و بد و همه و همه و همه ................................

دوستای خوبم امیدوارم ازوبلاگم یا همون دل نوشته هام خوشتون بیاد

نمیگم نظر بدین نه فقط میخوام بخونینش و تو ی تموم لحظه های زندگی م همراهم باشین...

خوش اومدین به دهکده ی تنهایی من به عشق سرگردونم ...

سلام بهونه قشنگ من برای زندگی آره بازم منم همون دیوونه همیشگی،فدای مهربونیات چه میکنی با سرنوشت دلم برات تنگ شده بود این نامه رو برات نوشت.حال منو اگه بخوای رنگ گلای قالیه جای نگات بدجوری توی صحن چشمام خالیه ابرا همش پیش منن اینجا هوا پرغمه از غصه هام هرچی بگم جون خودت بازم کمه.

دیشب دلم گرفته بود رفتن کنار آسمون فریاد زدم یاتو بیا یا منو پیشت برسون.

فدای تو نمیدونی بیتو چه دردی کشیدم حقیقتو واست بگم به آخر خط رسیدم رفتی ومن تنها شدمبا غصه های زندگی قسمت تو سفر شدو قسمت من آوارگی؛نمیدونی چقد دلم تنگ برای دیدنت برای مهربونیات ،نوازشات ،بوسیدنت

بخاطرت مونده یکی همیشه چشم براهته یه قلب تنها و کبود همیشه چشم براهته....

من میدونم همین روزا عشق من از یادت میره بعدش خبر میدن بیا که دوستت داره میمیره...

روزات بلندن یا کوتاه دوست شدی اونجا باکسی بیشتر ازین منو نزار تو غصه و دلواپسی..

یه وقت منو گم نکنی تو دود اون شهر غریب یه سرزمین غربته با صدتا نیرنگ و فریب،فدای تو شبا یه وقت بی خوابی خستت نکنه غم غریبی عزیزم سردو شکستت نکنه،چادر شب لطیفتوازرو شب اپس نزنی،تنگ بلور آبتو یه وقت ناغافل نشکنی...

اگه واست زحمتی نیستبرسر عهدمون بمونمنم تورو سپردمت دست خدای مهربون..

راستی دیروز بارون اومد منو خیالت تر شدیم رفتیم تو قلب آسمو ن ا ابرا همسفر شدیم از وقتی رفتی آسمون پر از کبوتره،زخم دلم خوب نشده از وقتی رفتی بدتره غصه نخور تا تو بیای حال منم اینجوری سرفه های مکررم حال و هوای دوری گلدون شمعدونی مونم عجیب برات دلواپسه مثه بچه ای که بار اول میره مدرسه.

تواز خودت بگو برام بدون من خوش میگذره دلت میخواست میومدم یا تنها رفتی بهتره.ازوقتی رفتی توچشام فقط شده کاسه خون همش یه چشمم به دره چشم دیگم به آسمون...

یادت میادگریه هامو ریختم کنار پنجره دادکشیدم نامه بده تورو خدا یادت نره

یادت میاد خندیدیو گفتی حالا بزار برم تو رفتی و من تا حالا کنار در منتظرم.

امروز دیدم دیگه داری منو فراموش میکنی فانوس آرزو هامون وداری خاموش میکنی گفتم بهت نامه بدم نگی عجب چه بی وفاست بااینکه خوب میدونم جواب نامم با خداست.

عکسای نازنینتوبا چند تا گل کنارمه یه بغض کهنه چندروزه دائم در انتظارمه..

تنها دلیل زندگی با یه غمی دوست دارم داغ دلم تازه میشهو قتی اسمتو میارم وقتی تو نیستی چه کنم با این دل بهونه گیرمگه نگفتم چشماتو هیچ وقت از چشام نگیر؟؟

حرف منو به دل نگیر همش مال غریبیه تو رفتی من غریب شدم چه دنیای عجیبیه.

زودتر بیا بدون تو اینجا برام جهنمه دیوارخونمونم پر از سایه ی غصه و غمه.تحملی که تو دادی دیگه داره تموم میشه مگه نگفتی مال منی تا همیشه؟؟؟دلم برات شور میزنه این دلو بی خبر نزاربا خوبی هات رو هیچ دلی اثر نزار.

فک نکنی از راه دور دارم سفارش میکنم به جون تو فقط دارم یه قدری خواهش میکنم........